weven

De laatste week heb ik veel achter het weefgetouw gezeten.
Het grote Leclerc getouw weeft fijn. De opzet is allemaal wat ruimer en het inrijgen gaat daardoor gemakkelijker.
Weven leek eerst een saaie bezigheid, met mooi resultaat. Nu ik echter meer geweven heb, de patronen ingewikkelder worden en het weven zelf automatischer wordt, blijkt het een verslavende bezigheid te zijn. Het gevaar ligt er in dat ik mij verlies in de techniek en het creatieve, kunstzinnige aspect uit het oog verlies.

 sjaaltje  voor Fabiola 

patroon van bovenstaand sjaaltje: verlengde keperbinding

De komende tijd ga ik bezig met de afronding van de werkstukken voor de expositie met Noordnet, november/december in galerie de Smederij in Sappemeer. De Big Yilbird moet nog wat extra tierelantijntjes krijgen, er moet een verslag komen van het Yilbird project en er moeten nog wat kleinere puntjes op de I gezet worden, zodat op 16 oktober  het werk ingeleverd kan worden.