Oidfa en verder

Van 6 t/m 8 augustus organiseert de Oidfa een internationaal kantcongres. dit keer in Nederland (programma oidfa).
Tijdens dit congres wordt er door de gezamenlijke textielorganisaties een mantel geshowd. Dit wordt een mantel die in stukken opgedeeld wordt en elke textielorganisatie is gevraagd om een deel van deze mantel te 'vullen'. Ik mag het deel van Vrouwen van Nu maken.
In eerste instantie werd er een  oproep  op facebook geplaatst waar ik niet op reageerde  er werd een handwerkster gevraagd die mee wil doen. Met deze benaming voel ik mij niet aangesproken. Wanneer mij echter gevraagd wordt om aan dit project mee te doen met freeform knitting dan is de interesse gewekt.
Via het contactpersoon van de Landelijke Organisatie Kantklos Kunst, Liesbeth van Loo, krijg ik  twee patroondelen en een kleurenstaal thuisgestuurd.
Fase een is niet zo moeilijk: het benodigde materiaal aanschaffen.
Daarna volgt er een tijd lang een enorme stilte rond dit project. Er is zo weinig  publiciteit dat ik voor dat ik daadwerkelijk begin met breien effen check of alles nog wel doorgaat. En dat gaat het dus.
Omdat ik de laatste tijd ook workshops freeform haken geef en omdat ik twee patroondelen heb besluit ik om het ene deel te breien en het tweede deel te haken.
Het gebreide deel begin ik zoals ik meestal begin met freeform; gewoon beginnen, zonder vooruit bedacht plan. Het ene deel vormt de inspiratie voor het volgende, en dit is dan weer de aanzet voor het volgende deel, enzovoort. Zo begin ik en brei ik een aantal stukken aan elkaar. In eerste instantie lukt het niet zo, het lijkt  alsof ik telkens de verkeerde beslissingen neem. Als bezinningsmoment en omdat het uiteindelijk toch moet gebeuren was ik dit deel en span het op. Hé dat ziet er best goed uit en het patroondeel is ook al bijna helemaal gevuld. Dit mantelstukje behoeft alleen nog wat details en afwerkingen.
het opgespannen gebreide deel (wip)
 Met freeform haken heb  ik mij een hele tijd niet meer beziggehouden. Ik vind de vormtaal van breien mooier dan die van haken, het eindproduct valt soepeler en spreekt mij meer aan. Maar het haken zelf is toch ook wel weer erg leuk om te doen. Ik besluit om dit deel met weinig reliëf  te vullen. Het garen is een merino van Lang dat bij Stuifzand Allerhande (winkel) nieuw aan het assortiment is toegevoegd. Het is leverbaar in vele kleuren. Het palet is dan ook snel samengesteld en het haken kan beginnen. al doende laat ik het werk ontstaan. Over het werk lopen golvende lijnen die ontstaan door vaste, halve vasten, stokjes, dubbele stokjes, drie dubbele stokjes enz. te haken. Vormen ontstaan ook door te meerderen en te minderen. De kunst blijft het om een lap te maken die niet te veel bobbelt. Dat betekent dat ik het werk vaak op een platte ondergrond moet leggen. Dat kan op de tafel, maar ik vind het ook wel gemakkelijk om een stuk foamboard te gebruiken. Dit kan dan op mijn schoot blijven liggen. Dit  werkt sneller dan steeds naar de tafel toe  buigen.
Aan het werk in de schaduw van de kastanjeboom met een bos seringen in bijpassende kleur op tafel.
 Wanneer het werkstuk verder vordert, wordt het moeilijker om het werk vlak te houden, daarom span ik het op een ondergrond. Dat werkt minder prettig, maar geeft wel een beter beeld van waar er gemeerderd of geminderd moet worden.




Zo nog een paar dagen doorwerken en dan kan ik deze delen inleveren. Ik ben erg benieuwd hoe het geheel er uit gaat zien, spannend!

Reacties

  1. Ziet er mooi uit Mathilde, leuk om aan zo'n project mee te doen. Ben benieuwd naar het totaalbeeld dat ontstaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geweldig dat hier aan meewerkt Mathilde en wat een mooie kleurencombi. Veel succes met de afwerking.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts